🦀 Pestki Arbuza Gdzie Kupić

Pestki dyni cieszą się szerokim zastosowaniem kulinarnym. Charakteryzują się zieloną barwą i lekko orzechowym smakiem. Można spożywać je na surowo bądź po uprażeniu (najlepiej prażyć je na suchej patelni bądź w piekarniku). Sprawdzą się jako dodatek do muesli, jogurtów oraz wypieków. Doskonale pełnią rolę zdrowej przekąski.

Do napisania posta, po ponad tygodniowej przerwie, skłonił mnie zakupiony wczoraj arbuz, który był pełen czarnych, smacznych pestek. Przeważnie nie przywiązujemy do nich wagi, a przeważnie staramy się wybierać okazy mające ich jak najmniej. Nie zastanawiamy się nad tym, że taka odmiana mieszańcowa nie da nam zbyt wiele życiodajnej energii, ponieważ jest jej w większości pozbawiona, o czym świadczy właśnie brak pestek. Mnie samego zaciekawiło, jakie właściwości mogą one posiadać, ponieważ nasiona krewniaka arbuza, dyni, są cenione ze względu na swoje dobroczynne działanie na skórę i włosy (sporo cynku), normują poziom cholesterolu i zapobiegają miażdżycy, dzięki dobroczynnym fitosterolom oraz zabijają pasożyty układu pokarmowego. Czy pestki arbuza zawierają również jakiekolwiek właściwości zdrowotne? Postaram się zaraz temu przyjrzeć. Raport Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych wskazał na kilka ważnych składników, jakie zawierają nasiona arbuza, mające bezpośrednie powiązania z naszym zdrowiem: BIAŁKO Nasiona arbuza zawierają dosyć duże ilości tego ważnego składnika budulcowego naszego organizmu. W 108 g suchych nasion jest go około 30,6 g. Dla porównania w tej samej porcji mięsa z kurczaka są jedynie 23 gramy białka. Pestki te składają się z kilku ważnych aminokwasów. Jednym z nich jest arginina. Należy ona do aminokwasów, które organizm sam potrafi wytworzyć. Jednak czasami jest mały problem. Organizm może mieć problemy z wyprodukowaniem jej wystarczających ilości i wtedy konieczne są dostawy z zewnątrz wraz z pożywieniem. Aminokwas ten korzystnie wpływa na stan osób, które mają problemy z chorobą wieńcową oraz podwyższonym ciśnieniem krwi. Ważny jest także dla osób czynnie uprawiających sport, ponieważ przyspiesza regeneracje komórek mięśniowych dzięki ich lepszemu dotlenieniu. Ponadto wpływa na zwiększenie syntezy hormonu wzrosty odpowiedzialnego za regeneracje naszego organizmu, co przejawia się chociażby młodszym wyglądem. Do innych aminokwasów, wchodzących w skład nasion arbuza, zaliczamy tryptofan, kwasu glutaminowy i lizynę. Ostatnie z nich wpływają korzystnie na nasze zdolności umysłowe, polepszając koncentracje oraz zmniejszając zmęczenie wynikające z wytężonej pracy intelektualnej. Według mnie coś w tym jest;) WITAMINY Z GRUPY B Pestki zawierają również i ten zestaw witamin (niektórzy wskazują, że mogą być uznawane za ekwiwalent suplementu witaminy B-Comlex), które zgodnie z założeniami Amerykańskiego Towarzystwa ds. Walki z Rakiem są potrzebne do przekształcania spożytego jedzenia w energie oraz pełnią inne istotne funkcje dla naszego organizmu. Jeśli przyjmiemy za wyznacznik dzienne zapotrzebowanie na poszczególne składniki odżywcze, to 108 gramów tych nasion zawiera najwięcej niacyny (3,8 mg - 19 % dziennego zapotrzebowania na tę witaminę), która doskonale wpływa na nasz system nerwowy, układ trawienny oraz stan skóry. Wspomaga również działanie wspomnianego już tryptofanu. W mniejszym stopniu pokrywają dzienne zapotrzebowanie na kwas foliowy (16%), tiaminę (14%), ryboflawinę (9%), witaminę B6 (5%) oraz kwas pantenowy (4%), który jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania każdej naszej komórki. MINERAŁY Pod względem zawartości jednego z minerałów pestki arbuza bardzo mnie zaskoczyły. Mam na myśli magnez. Większość z nas uważa za jego najbogatsze źródło ziarno kakaowca, które rzeczywiście zawiera go bardzo dużo (420-442 mg/100g), jednak jest to i tak mniej niż mają pestki wspomnianego arbuza (515 mg/100g). Nie zawierają przy tym w ogóle teobrominy oraz kofeiny, która zwiększa zapotrzebowanie ustroju na ten pierwiastek, a także zmniejszających jego przyswajanie szczawianów. Stąd proporcja ta w praktyce jest jeszcze korzystniejsza. Jeśli weźmiemy pod uwagę dzienne zapotrzebowanie wyznaczone na około 400 mg, to widzimy, jak to jest dużo. Pokrywają również w znacznej mierze zapotrzebowanie na mangan (87%/108 g produktu), fosforu (82%), cynku (74%), żelaza (44%) oraz miedzi (37%). TŁUSZCZ Oczywiście pestki arbuza posiadają dosyć wysoką wartość energetyczną (602 kcal), ponieważ w połowie składają się z tłuszczy. Jednak właściwości oleju tłoczonego z ich suszonych i kruszonych pestek są doceniane przez mieszkańców Afryki. Ma on niezwykłe właściwości nawilżające i jest istotnym składnikiem oliwek dla dzieci. Dzięki dużej zawartości NNKT eliminuje wszelkie toksyny oraz nadaje jej świeżość i elastyczność. Jego spożywanie przyczynia się do obniżenia stężenia cholesterolu we krwi, a kwasy omega 6 pomagają zredukować podwyższone ciśnienie krwi. * Dodam jeszcze od siebie małą uwagę w przypadku spożywania samego arbuza. Osobiście przed dwoma tygodniami doświadczyłem lekkiego spadku energii i myślałem, że jest to może detoks. Jednak przekonałem się, że wynikało to ze zbyt małej ilości płynów, chociaż jadłem sporo owoców, w tym melonów i arbuzów. To przypuszczenie potwierdził jeden z artykułów, jaki znalazłem w internecie, że woda obecna w arbuzie nie wystarczy do usunięcia nadmiaru cukru, jaki jest w nim zawarty. Organizm reaguje na to odwodnieniem. Dlatego zalecał, aby przed i po ich spożyciu napić się wody. Teraz zawsze przed konsumpcją kawona oraz słodkich owoców piję wodę i jest to według mnie skuteczne, bo szybko odzyskałem znów witalność. Poza tym radziłbym po takim posiłku owocowym zjeść przepłukać zęby wodą lub zjeść jakąś zieleninę, np. selera naciowego, ponieważ przywróci to właściwy odczyn w naszej jamie ustnej oraz zapobiegnie ewentualnemu bólowi zębów. Mam nadzieje, że te wskazówki będą pomocne, a informacje w artykule pomogą dokonać zakupu właściwego arbuza. Wskazówki bibliograficzne: 1. Niskokaloryczna przekąska Garść pestek zawiera zaledwie około 160 kalorii. Aby uczynić z nich smaczną przekąskę, należy umyć pestki, osuszyć, wyłożyć na blaszkę i wstawić do piekarnika na około 30 minut (220 stopni). Można je również skropić oliwą i doprawić gruboziarnistą solą. 2. Źródło magnezu Lipiec i sierpień to zazwyczaj miesiące, w których ze względu na upały szczególnie znaczenie ma nawodnienie organizmu. To idealny czas na spożycie arbuza, który składa się z 92% z wody. Arbuz – jak go kupować i dlaczego? Arbuz (Citrullus lanatus) w Polsce nazywany również Kawonem, należy do rodziny dyniowatych. Stanowi on 7% światowej powierzchni uprawy warzyw. Mimo, że ze względu na wartość odżywczą i smakową, klasyfikowany jest do owoców, z punktu widzenia produkcji rolniczej, zalicza się go do warzyw. W 2016 roku wyprodukowano 117 mln ton arbuzów, a największym ich producentem były Chiny [1,2,3]. W tym artykule przeczytasz, jak zwiększyć szansę na zjedzenie smacznego arbuza! Oprócz wskazówek, jak kupić gotowego do spożycia arbuza, poznasz również wartości odżywcze, właściwości zdrowotne, jak powstają odmiany bezpestkowe, czy warto po nie sięgać, a także informację podstawowe, jak i przeznaczone dla największych smakoszy. opr. własne autora SPIS TREŚCI Arbuz w PolsceJak kupowaćWartość odżywczaZnaczenie zdrowotneArbuz bez pestekDlaczego wybierać odmiany zawierające pestkiZnaczenie MikrobiologicznePodsumowanieBibliografia Arbuz w Polsce W Polsce dominuje import z Włoch, Grecji, Hiszpanii, Węgier, Niemiec, Ukrainy i Portugalii [4]. W Polsce zdarza się uprawa amatorska. Odmiany, które spełniają wymagania termiczne to Rosario, Złoto Wolicy, Bingo oraz Janosik. Kawon Rosario jest najlepiej przystosowaną do obniżonej temperatury, charakteryzuje się różowo-czerwoną barwą i niewielka ilością pestek. Złoto Wolicy swoją nazwę zawdzięcza charakterystycznej żółtej skórce owocu. Bingo to wczesna odmiana, której owoce osiągają rozmiary do 12 kg. Natomiast arbuz Janosik wyróżnia się żółtym miąższem [5,6]. W celu zakupu produktu odpowiedniego do spożycia warto zwrócić uwagę na kształt, wielkość, masę, strukturę, dźwięk, kolor. W przypadku wyboru produktu w kawałku można zwrócić uwagę na kolor miąższu. Olena Kachmar / 123RF 1. Kształt Na rynku występują arbuzy zarówno o okrągłym, jak i wydłużonym kształcie. Należy wybierać owoce symetryczne, bez nietypowych deformacji, widocznych cech uszkodzeni oraz pęknięć. 2. Rozmiar i masa Najmniejsze arbuzy mogą być niedojrzałe, niezalecany jest wybór przerośniętych owoców. Wybór najcięższego owocu oznacza wysoką zawartość wodyi zmniejsza szansę na zakup mało soczystego produktu. 3. Wygląd skórki Najpopularniejsze odmiany cechują się zieloną skórką. Jej kolor przechodzi od jaśniejszego odcienia zbliżonego do barwy zielonego groszku do ciemnozielonego. Idealny arbuz ma lśniącą skórkę bez widocznych zmian w kolorze. Wyjątek to jasna plama stanowiąca miejsce, w którym przylegał do ziemi. W przypadku dojrzałego owocu ma on barwę bliżej koloru żółtego niż białego. 4. Struktura Owoc charakteryzuje się wyczuwalną, twardą i jędrną skórką pod wpływem lekkiego nacisku. Zbyt miękka powierzchnia świadczy o przejrzałym owocu [7]. 5. Dźwięk Za pomocą otwartej dłoni można opukać arbuza. Brzmienie dojrzałego arbuza przypomina odgłos bębenka. Jest to kwestia subiektywna, dlatego powstały aplikacje na telefon, służące pomocą w prawidłowej ocenie [8]. 6. Krojony arbuz Jeżeli owoc w całości wydaje się niemożliwy do zjedzenia, nie ma przeciwskazań do wybrania ćwiartki. Kupując w takiej postaci można sprawdzić kolor miąższu, który zazwyczaj ma barwę nasyconej czerwieni. Kolor ten może być minimalnie ciemniejszy niż w przypadku arbuza pokrojonego, dopiero w domu. Dojrzały owoc ma bardziej intensywny odcień, natomiast te o jasnym odcieniu zbliżonym do bieli nie są gotowe do spożycia [9]. Te wskazówki pomogą w wyborze odpowiedniego owocu. W przypadku nieudanego zakupu warto pamiętać, że tylko smak świadczy o faktycznym stanie owocu. Pozostałe cechy organoleptyczne mogą ulec zmianie (np. kolor z bladego odcienia stanie się bardziej intensywny), ale zawartość cukru nie zwiększy się, jeżeli arbuz został zbyt wcześnie zebrany [7]. Przechowywanie krojonego arbuza W badaniach nie wykazano istotnych zmian podczas przechowywania krojonego arbuza w zakresie temperaturowym 2-5 °C. przez okres 7-10 dni. A. Xisto i współpracownicy za pomocą chromatografii i metod sensorycznych dokonali analizy związków lotnych, natomiast P. Perkins-Veazie i Collins, sprawdzili stężenie likopenu. W obydwu badaniach zaszły niewielkie zmiany, niemające wpływu na obniżenie smaku lub wartości odżywczej [10,11]. 7. Zdecydowanie unikać: Opisywane przykłady nie powinny zostać dopuszczone do obrotu ze względu na: widoczne intensywnie ciemne plamy, które mogą świadczyć o obecności grzyba lub bakterii,nieregularny biały lub jasnobrązowy wzór na skórce,plamy po wewnętrznej stronie skórki z brązową suchą warstwą po wewnętrznej stronie, mogące świadczyć o chorobie bakteryjnej,nadmierne nasączenie owocu wodą. Miąższ nadmiernie się rozpadai ulega ciemnieniu. Wynika to nadmiernej zawartości wody lub zakażenia o charakterze grzybiczym,zjełczały zapach [7,12]. Wartość odżywcza Według tabel składu i wartości odżywczej żywności opracowanych w Instytucie Żywności i Żywienia (IŻŻ), arbuz jest owocem o bardzo niskiej gęstości energetycznej – 100 g arbuza jadalnego zawiera około 36 kcal. Dodatkowo składa się w 92% z wody [13]. Wydaje się idealnym owocem w jadłospisie diety ubogoenergetycznej. Z drugiej strony zwraca się uwagę na wysoki indeks glikemiczny (IG=72). Niska zawartość węglowodanów w produkcie przekłada na niski ładunek glikemiczny (ŁG=4). Oznacza to brak rekomendacji unikania przez osoby redukujące masę ciała, a w przypadku osób z cukrzycą, tak jak pozostałe owoce zaleca się spożywać z pełnowartościowym posiłkiem niż samodzielnie [14]. Arbuz zawiera wiele witamin, a wśród nich znajdują się: witamina C – 10 mg/100 g owocu. Porcja w wielkości średnia kawałka ważącego 286g realizuje 1/3 zapotrzebowania na witaminę dla kobiet [RDA=70mg].witamina B1 – 0,08 mg/100 gwitamina B6 – 0,14 mg/100 gkwas pantotenowy (witamina B5) – 0,22 mg/100 g Ponadto zawiera dość niskie stężenia składników mineralnych, ale szczególnie ze względu na niską zawartość sodu może być spożywany u osób z nadciśnieniem tętniczym i przewlekłą chorobą nerek. Więcej danych znajduje się w tabeli poniżej. Tabela 1. Średnia wartość odżywcza w 100g arbuza. Składnik odżywczyZawartość w 100g owocuEnergia37 kcalWoda92gBiałko0,6 gTłuszcz0,1 gWęglowodany8,4 gBłonnik Pokarmowy0,3 gSód1 mgPotas130mgWapń6 mgFosfor9 mgMagnez2 mgŻelazo0,2 mgWitamina A38 µgBeta-karoten230 µgWitamina E0,1 mgTiamina0,08 mgRyboflawina0,02 mgNiacyna0,2 mgWitamina C10 mgWitamina B60,16Kwas pantotenowy0,22 mgŹródło: Iwanow, K., Kunachowicz, H., Nadolna, I., & Przygoda, B. (2017). Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Wydawnictwo Lekarskie PZWL. Kolor owocu a wartości odżywcze Arbuz to roślina o wysokim potencjale antyoksydacyjnym, dzięki obecności polifenoli, flawonoidów, likopenu, karotenoidów, witaminy C, a także cytruliny. Kolor owocu determinuje nie tylko wygląd, ale przede wszystkim różnice w zawartości i rodzaju poszczególnych substancji bioaktywnych. Czerwony kawon wygrywa zawartością likopenu z pomidorami. W 100 gramach jest nawet do 7,2 mg, wspomnianego wyżej przeciwutleniacza. W pomidorach jest około 40% mniej tej substancji. Dodatkowo najwyższym stężeniem cechują się przetwory poddane obróbce termicznej, ze względu na rozkład związku kompleksowego białko-katenoid. Natomiast likopen z arbuzów cechuje się dobrą biodostępnością z surowego owocu [15,16]. W żółtych arbuzach w przeciwieństwie do czerwonych zawartość likopenu jest bardzo niska, natomiast w analizie za pomocą chromatografii HPLC wykryto obecność neoksantyny, której praktycznie nie ma w innych odmianach arbuza. W pomarańczowych próbkach głównymi barwnikami były B-karoten, prolikopen oraz fitofluen. Jasny, wręcz biały gatunek arbuza cechował się brakiem likopenu. Dodatkowo wraz z procesem dojrzewania, zwiększa się stężenie barwników [17]. Reasumując kolor zależy od kompozycji poszczególnych karotenoidów. We wszystkich rodzajach obecny jest beta-karoten, jednak zawartość likopenu koreluje z zabarwieniem [17]. L-cytrulina To właśnie w soku z arbuza w 1930 roku po raz pierwszy wyizolowano l-cytrulinę [18]. To silny przeciwutleniacz i substancja przeciwko rodnikom hydroksylowym. Największe stężenie mają arbuzy o barwie żółtej i pomarańczowej. Ten aminokwas jest wykorzystywany przede wszystkim w endogennej syntezie argininy. Nieliczne badania sugerują pozytywny wpływ argininy na proces regeneracji mięśni po treningu. Aminokwas ten jest prekursorem syntezy fosfokreatyny i bierze udział w powstawaniu tlenku azotu, który poprzez rozszerzenie naczyń krwionośnych wspomaga ukrwienie mięśni. Wspomniany tlenek azotu odgrywa istotną rolę w zapobieganiu postępowi miażdżycy [19-22]. Z drugiej strony w przeglądzie badań zespołu A. Figueroa zwrócono uwagę na pogorszenie tolerancji na wysiłek fizyczny osób dorosłych z wysokimi wartościami ciśnienia tętniczego. Dotyczyło to przede wszystkim suplementacji L-cytruliną, dlatego arbuz może zdobywać popularność w diecie młodych sportowców [23]. Znaczenie zdrowotne Ze względu na dużą zawartość składników bioaktywnych o udowodnionym korzystnym wpływie na zdrowie człowieka, w piśmiennictwie arbuz rozważany jest jako żywność funkcjonalna. Wyższy stosunek likopenu do karotenu w arbuzie, tj. 1:12, zapewnia niezwykłą zdolność przeciwutleniającą [15]. Dzięki zawartość likopenu i karotenoidów arbuz stanowi wartościowy element jadłospisu u osób z zwiększonym ryzykiem sercowo-naczyniowymi, dyslipidemią, nadciśnieniem tętniczym oraz z zespołem metabolicznym. choreograph / 123RF Karotenoidy, likopen i cytrulina biorą udział w biosyntezie tlenku azotu, pomagają w prawidłowym funkcjonowaniu funkcji śródbłonka, zwiększają poziom argininyw osoczu, co w konsekwencji przekłada się na zmniejszenie ryzyka sercowo-naczyniowego, poprawę profilu lipidowego, obniżenia ciśnienia tętniczego krwi, poprawy wrażliwości na insulinę oraz mają wpływ na wielkość adipocytów. Ze względu na wspomniane właściwości arbuz, pomimo wysokiego indeksu glikemicznego został uwzględniony przez zespół P. Mirmiran, w przeglądzie żywności funkcjonalnej w dietoterapii cukrzycy typu 2[15,24,25]. Przeciwwskazania Ze względu na dość sporą zawartość węglowodanów prostych arbuz może być niezalecany u osób z nadmiarem masy ciała lub insulinoopornością. W badaniu T. Lum. i współpracowników grupa, która spożywała ten owoc, jako przekąskę częściej korelowała z spadkiem masy ciała wyrażonej w wartości BMI i stosunku tali do bioder oraz obniżeniem ciśnienia tętniczego krwi. Efekt wynikał przede wszystkim z zapewnionym uczucia sytości [25]. Arbuz bez pestek Ze względu na zapotrzebowanie rynku wymyślono odmiany bezpestkowe. Klasyczne znane arbuzy z dużą zawartością małych pestek zawierają 2 zestawy chromosomów. Oznacza to, że są to rośliny diploidalne (2n). Popularne wśród konsumentów arbuzy bez pestek mają 3 zestawach chromosomów -są triploidalne (3n). Nie wytwarzają one odpowiedniej ilości dojrzałych pestek, niezbędnych do uprawy kolejnych. W celu ich produkcji, krzyżuje się zwykłego arbuza z arbuzem o 4 zestawach chromosomów (4n). Tetraploid powstaje przy zastosowaniu metod inżynierii genetycznej. Diploidalny zestaw chromosomów zostaje pomnożony przy wykorzystaniu roztworu kolchicyny- substancji alkaloidowej. Wytworzenie tego rodzaju arbuza wiąże się prawdopodobnie z mniejszą wydajnością. W badaniu zespołu Rd. zwrócono uwagę na możliwą zależność pomiędzy stężeniem alkaloidu, a ilością uzyskanych arbuzów [26]. Dlaczego warto kupować arbuzy z pestkami? Często wyrzucane pestki arbuza są jadalne. Zawierają około 30% białka i 50% tłuszczu, ponadto stanowią bardziej skoncentrowane źródło substancji bioaktywnych niż miąższ i sok z arbuza. Pozyskiwany olej z pestek arbuza składa się głownie z kwasu linolowego. Zawiera także kwasy tłuszczowe: oleinowy, palmitynowy i stearynowy. Pestki z arbuza mogą być suszone, pieczone lub zmielone na mąkę. Przykładowo w Afryce Zachodniej nasiona są przetwarzane na i stosowane jako zagęstnik do zup [27-28]. Zagrożenie mikrobiologiczne Obecne pokrojone wcześniej arbuzy mogą wzbudzać wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa mikrobiologicznego, ze względu na doniesienia o zagrożeniu Salmonella związanych ze spożyciem zarówno arbuzów i melonów w kawałkach, jak i w całości w latach 2007–2012. Według Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) nie ma powodów do obaw. Zakładając, że zakłady produkcyjne stosują się do procedur) GAP, GHP, GMP i analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP). Istnieją kryteria bezpieczeństwa żywności dotyczące braku Salmonelli w 25 g próbkach wprowadzonych do obrotu w okresie przydatności gotowego do spożycia wstępnie pokrojonego arbuza oraz niepasteryzowanych soków. Ponieważ występowanie Salmonelli jest bardzo niewielkie, EFSA rekomenduje sprawdzanie w przypadkach, w których mogło dojść do naruszenia w programach GAP, GHP, GMP lub HACCP [29]. Podsumowując Umiejętność wybrania arbuza to pewna sztuka, zaś jego spożycie, jak i innych warzyw i owoców pozwala lepiej realizować zalecenia żywieniowe (5 porcji) i korzystnie wpływa na zdrowie w profilaktyce przede wszystkim miażdżycy, nadciśnienia i zespołu metabolicznego. Nie ma konieczności wykluczania tego produktu z diety osób otyłych i chorych na cukrzycę typu 2. Bibliografia S., Zhang, J., Sun, H. et al. The draft genome of watermelon (Citrullus lanatus) and resequencing of 20 diverse accessions. Nat Genet 45, 51–58 (2013). Wspieramy Eksport Departamentu Strategii i Analiz Międzynarodowych PKO: BRANŻA OWOCOWA Wzrost znaczenia polskich producentów na świecie Polska, (2018) 3. Rolbiecki, R., Rolbiecki, S., & Piszczek, P. (2011). Plonowanie kawona odmiany’Bingo’na glebie bardzo lekkiej zależnie od fertygacji azotem systemem nawodnień kroplowych i sposobu produkcji rozsady. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich,(06). 4. Analiza danych GUS z 2018r Fresh Market. Import arbuzów w 2018 r. (2018) Pobrane z: ( 5. Żołnierkiewicz J. Gruntowa i tania uprawa arbuza w Polsce? To możliwe! Przekonaj się sam Pobrane z: ( G. (2009). Owoce egzotyczne. Domowa uprawa, przepisy, przetwory. ( Warszawa: Wydawnictwo RM. (1998) Watermelon_Inspection_Instructions pobrane z: 8. Zeng, Wei & Huang, Xianfeng & Arisona, Stefan & Mcloughlin, Ian. (2013). Classifying watermelon ripeness by analysing acoustic signals using mobile devices. Personal and Ubiquitous Computing. 9. Tlili, I., Hdider, C., Lenucci, M. S., Ilahy, R., Jebari, H., & Dalessandro, G. (2011). Bioactive compounds and antioxidant activities during fruit ripening of watermelon cultivars. Journal of Food Composition and Analysis, 24(7), 923-928. doi: Andréa Luiza Ramos Pereira, Boas, Eduardo Valério de Barros Vilas, Nunes, Elisângela Elena, Federal, Brígida Monteiro Vilas Boas, & Guerreiro, Mário César. (2012). Volatile profile and physical, chemical, and biochemical changes in fresh cut watermelon during storage. Food Science and Technology, 32(1), 173-178. Epub February 24, 11. Perkins-Veazie, P., & Collins, J. K. (2004). Flesh quality and lycopene stability of fresh-cut watermelon. Postharvest Biology and Technology, 31(2), 159-166. doi: D. N., & Hopkins, D. L. (1999). Watermelon Fruit Disorders, HortTechnology horttech, 9(2), 155-161. Retrieved Jul 5, 2020, from 13. Kunachowicz H., Przygoda B., Nadolna I., Iwanow K. (2017). Tabele składu i wartości odżywczej żywności. Warszawa: PZWL Wydawnictwo Lekarskie. 14. Atkinson, F. S., Foster-Powell, K., & Brand-Miller, J. C. (2008). International tables of glycemic index and glycemic load values: 2008. Diabetes care, 31(12), 2281-2283. A., Butt, M. S., Sultan, M. T., Qayyum, M. M., & Niaz, R. S. (2014). Watermelon lycopene and allied health claims. EXCLI journal, 13, 650–660. K. E., Tan, L., & Crowe-White, K. M. (2019). Lycopene and Metabolic Syndrome: A Systematic Review of the Literature. Advances in nutrition (Bethesda, Md.), 10(1), 19–29. 17. Zhao, W. , Lv, P. and Gu, H. (2013) Studies on carotenoids in watermelon flesh. Agricultural Sciences, 4, 13-20. doi: 18. Wada, M. (1930). On the occurrence of a new amino acid in Watermelon, Citrullus Vulgaris, Schrad. Journal of the Agricultural Chemical Society of Japan, 6(1-5), 32-34. 19. B. Frączek, Krzywański J, Krysztofiak H (red). (2019). Dietetyka Sportowa Warszawa: PZWL. Wydawnictwo Lekarskie s 93. M. P., Viegas, J., Moldao-Martins, M., & Aguayo, E. (2011). Bioactive compounds from flesh and by-product of fresh-cut watermelon cultivars. Journal of the science of food and agriculture, 91(5), 805–812. & Perkins-Veazie, 2005) A. M., & Perkins-Veazie, P. M. (2005). Determination of citrulline in watermelon rind. Journal of Chromatography A, 1078(1), 196-200. doi: M. P., Alacid, F., Carrasco, M., Martínez, I., & Aguayo, E. (2013). Watermelon juice: potential functional drink for sore muscle relief in athletes. Journal of agricultural and food chemistry, 61(31), 7522–7528. A., Wong, A., Jaime, S. J., & Gonzales, J. U. (2017). Influence of L-citrulline and watermelon supplementation on vascular function and exercise performance. Current opinion in clinical nutrition and metabolic care, 20(1), 92–98. 24. Mirmiran, P., Bahadoran, Z., & Azizi, F. (2014). Functional foods-based diet as a novel dietary approach for management of type 2 diabetes and its complications: A review. World journal of diabetes, 5(3), 267–281. T., Connolly, M., Marx, A., Beidler, J., Hooshmand, S., Kern, M., Liu, C., & Hong, M. Y. (2019). Effects of Fresh Watermelon Consumption on the Acute Satiety Response and Cardiometabolic Risk Factors in Overweight and Obese Adults. Nutrients, 11(3), 595. R. S., Yusuf, M., & Akmal, A. (2018). Potential changes in watermelon (Citrullus lannatus) ploidy treated by colchicine. Journal of Tropical Horticulture, 1(1), 10-14. 27. Erhirhie, E. O., & Ekene, N. E. (2014). Medicinal values on Citrullus lanatus (watermelon): pharmacological review. International Journal of Research in Pharmaceutical and Biomedical Sciences, 4(4), 1305-1312. 28. Oyeleke, G. O., Olagunju, E. O., & Ojo, A. (2012). Functional and physicochemical properties of watermelon Citrullus Lanatus seed and seed-oil. Journal of Applied Chemistry, 2(2), 29-31 29 EFSA BIOHAZ Panel (EFSA Panel on Biological Hazards), (2014). Scientific Opinion on the risk posed by pathogens in food of non‐animal origin. Part 2 (Salmonella in melons). EFSA Journal 2014; 12( 10):3831, 77 pp. doi:

Skórka i pestki arbuza - czy zawsze powinny lądować w koszu? To jest bardzo dobre pytanie i do tego ważne. W książce w prawdzie nie znajdziemy przepisów na specjalne wykorzystanie skórki arbuza, ale należy pamiętać, że jadalna jest wewnętrzna jej część, czyli ta jasnozielonkawa otoczka, która jest bogactwem minerałów oraz zawiera większość wartości odżywczych, które

Pestki arbuza jako superfoods. 3. Właściwości pestek arbuza. 1. Arbuz - orzeźwiający owoc. Arbuz to owoc, który sprawdza się latem. Jest orzeźwiający i zdrowy, dlatego stanowi idealną przekąskę zarówno dla młodszych, jak i starszych smakoszy. Arbuza najczęściej serwujemy solo, ale zdarza się, że wykorzystujemy go również do Herbata z pestek arbuza. 20-30 pestek z arbuza wysuszyć, zmielić i gotować 15 min w 2 litrach wody. Napój wypić w ciągu 2 dni. Pijąc herbatkę z pestek można wspomóc funkcjonowanie nerek. Prażone pestki arbuza. Pestki należy najpierw przepłukać, a następnie osuszyć i wysypać na blachę i skropić odrobiną oliwy z oliwek. Qa578. 382 137 260 64 89 238 285 403 64

pestki arbuza gdzie kupić