Potem, na polecenie lekarza, trzeba wziąć jak największy możliwy wdech, a od razu po nim największy możliwy wydech, który powinien trwać co najmniej sześć sekund. Zwykle ten ostatni moment jest najtrudniejszy dla pacjentów, ponieważ wydech trzeba kontynuować nawet wtedy, kiedy wydaje nam się, że nie mamy już powietrza w płucach.
Spirometria (nazywana pomiarem oddechu) to badanie medyczne, podczas którego mierzy się objętości i pojemności płuc oraz przepływy powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach w różnych fazach cyklu oddechowego. Umożliwia pomiar objętości wydychanego powietrza oraz natężenie przepływu w czasie wdechu i wydechu. Pomiar objętości i pojemności płuc można przeprowadzić w warunkach statycznych i dynamicznych. Spirometria jest pomocna w ocenie wzorców oddychania, które identyfikują takie schorzenia, jak astma, zwłóknienie płuc, mukowiscydoza i POChP. Badanie to znajduje także szerokie zastosowanie w medycynie sportowej. Dlaczego spirometria jest tak ważnym badaniem? Wykrycie patologii układu oddechowego w odpowiednim czasie pozwala na szybką diagnozę i dopasowanie optymalnego leczenia, które często pozwala na wydłużenie życia chorego i minimalizację objawów. Badanie spirometrem nie wymaga przygotowań, jest bezbolesna i trwa tylko kilka minut. Dlatego też, tak ważne jest wykonywanie badań profilaktycznych. Jakie są wskazania do przeprowadzenia spirometrii? W medycynie spirometria to podstawowa metoda diagnostyczna płuc, dlatego może zostać nam zlecona przez lekarza w wielu różnych przypadkach: przy objawach kaszlu, duszności, bólu w klatce piersiowej. Badanie spirometrem jest szczególnie wskazanie, jeśli występują podejrzenia astmy, przewlekłej choroby płuc lub chorób śródmiąższowych. Wśród osób, które w pierwszej kolejności powinny poddać się badaniu, wymienia się palaczy tytoniu oraz osoby powyżej 40-stego roku życia, które są regularnie narażone na zanieczyszczenia powietrza. Spirometr wykorzystywany jest przy monitowaniu przebiegu astmy (oceny upośledzenia układu oddechowego) lub przy diagnozowaniu dysfunkcji strun głosowych. Kto nie powinien wykonywać tego badania? Wymuszone manewry wydechowe mogą pogorszyć stan zdrowia pacjentów cierpiących na niektóre schorzenia. Przed wykonaniem badania należy upewnić się czy nie ma żadnych przeciwwskazań. Spirometrii nie należy wykonywać się u osób, u których wykryto tętniaka aorty albo tętnicy mózgowej, a także u pacjentów po przebytej niedawno operacji okulistycznej czy po przebytym odwarstwieniu siatkówki. Badaniu nie powinny oddawać się pacjenci mający dolegliwości bólowe po operacji w zakresie jamy brzusznej lub klatki piersiowej, utrudniające pełny wdech i wydech w czasie badania. Jak przygotować pacjenta do spirometrii? Wśród pacjentów częstym pytaniem, pojawiającym się przed wizytą u lekarza, jest, jak się przygotować do badania? Samo badanie spirometrem jest bardzo krótkie, ale należy bezwzględnie przestrzegać wcześniejszych zaleceń. Od przygotowań oraz późniejszego zaangażowania w badanie zależy miarodajny wynik. Przed przystąpieniem do badania spirometrycznego wymagane jest poinformowanie pacjenta o tym, że: należy założyć ubranie wygodne, niekrępujące ruchów tułowia (klatki piersiowej i brzucha), nie należy palić papierosów ani pić alkoholu (przynajmniej przez 4 godziny, a najlepiej przez dobę), przez 2 godziny przed spirometrią należy powstrzymać się od spożywania obfitych posiłków,
Na czym polega? Na podstawie otrzymanych wyników z testu spirometrycznego wylicza się przepływ oraz objętości płuc. Kiedy po wykonanym teście, wyniki wykazują odchylenia od normy jest to sygnałem o pewnych nieprawidłowościach. Jest to badanie bezbolesne oraz bezinwazyjne. Może je wykonać lekarz rodzinny lub pneumolog. Lekarz skierował Cię na badanie spirometryczne, a Ty nie wiesz na co się przygotować? Spirometria nic nie boli i zajmuje dosłownie kilka minut. Nie musisz się nim stresować. Badanie to zlecane jest przez lekarza głównie po to, żeby ocenić Twoją czynność płuc. Zobacz, jak się przygotować do spirometrii i jak zinterpretować wynik badania. Spis treści:Co to jest spirometria?Na czym polega spirometria?Spirometria − normy i wyniki badańSpirometria − jak się przygotować?Co to jest spirometria?Spirometria to podstawowe badanie, które wykonuje się, żeby ocenić czynność płuc. Nie musisz obawiać się tego badania, bo jest całkowicie bezbolesne. A to właśnie o to, najczęściej pytają pacjenci. Spirometrię wykonuje się przy podejrzeniu takich chorób jak astma oskrzelowa czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Wykonuje się ją też po to, żeby obiektywnie ocenić wydolność układu oddechowego w przebiegu tak zwanych śródmiąższowych chorób płuc (np. zwłóknienie tkanki płucnej w przebiegu sarkoidozy czy chorób tkanki łącznej jak twardzina układowa).Zaletą badania jest jego powtarzalność, co oznacza, że można porównać 2 wyniki wykonane w odstępie czasu i ocenić, czy choroba postępuje i czy leczenie jest skuteczne. Na czym polega spirometria?Podczas badania, masz zaciśnięty nos i oddychasz przez specjalny ustnik, który musisz szczelnie objąć ustami. Podczas badania siedzisz, więc jest dość komfortowe. Pamiętaj o tym, żeby postępować dokładnie według zaleceń będziesz oddychać swobodnie swoim „normalnym” oddechem. Następnie, na sygnał technika, weźmiesz jak najgłębszy wdech, po czym tak szybko i tak silnie jak tylko potrafisz, wypuścisz powietrze z płuc. Kluczowe jest tutaj jak najdłuższe wypuszczanie powietrza. Możesz przy tym czuć tzw. Całkowicie „puste płuca”. Ale nie możesz jednak przestać, nawet gdy brakuje Ci już powietrza − wydychaj powietrze aż do moment, gdy dostaniesz sygnał: „stop”. Takie polecenie powtarza się od 3 do 4 szybkiego wypuszczania powietrza, jak również uczucie pustych płuc, mogą być odrobinę niekomfortowe, jest to jednak całkowicie bezpieczne i niczym nie − normy i wyniki badańBadanie spirometryczne ocenia pojemność życiową płuc (VC- ang. vital capacity).Składają się na nią objętości:TV – objętość oddechowa (ang. tidal volume) − pojemność ta to około 0,5 litra powietrza, które dorosły człowiek wdycha i wydycha podczas spokojnego oddechuIRV – zapasowa objętość wdechowa (ang. inspiratory reserve volume) − objętość, jaką dodatkowo można wtłoczyć do płuc podczas pogłębionego wdechu − wynosi ona około 2,5 litraERV – objętość zapasowa (ang. expiratory reserve volume)− dodatkowa objętość powietrza, jaką można usunąć z płuc, po zakończeniu spokojnego wydechu − wynosi ona ok. 1,5 litraIC − pojemność wdechowa − jest sumą objętości TV i IRV Dodatkowo, nawet po pozornym wypuszczeniu całego powietrza z płuc, w układnie oddechowym zostaje tak zwana objętość zalegająca (RV- residual volume), która wynosi około 1,2 litra. Zapobiega ona zapadnięciu się pęcherzyków ocenia także charakterystyczne parametry, które obrazują zdolności układu parametrów tych należą:FEV1 − objętość powietrza wydychana z płuc w ciągu 1. sekundy przy natężonym wydechu. Wskaźnik ten obniżony jest u osób ze zwężeniem oskrzeli np. w przebiegu astmy oskrzelowejFVC − nasilona pojemność życiowa − całkowita objętość powietrza usunięta z płuc od najgłębszego wdechu do najgłębszego wydechu, zależy od tego jak duże są płuca pacjentaFEV1/FVC − tak zwany wskaźnik Tiffneau. To stosunek 2 poprzednich wartości. Wskaźnik ten pozwala ocenić, czy u podłoża problemów z układem oddechowym leżą zaburzenia związane ze zwężeniem drzewa oskrzelowego (obniżony wskaźnik Tiffneau), czy z ograniczeniem objętości płuc (wskaźnik Tiffneau jest w normie lub zwiększony). Spirometria − jak się przygotować?Żeby badanie było wiarygodne i porównywalne, wiele zależy od kilka wskazówek jak przygotować się do spirometrii:na min. 2 h przed badaniem nie pal papierosów − nawet tych elektronicznychna min. 4 h przed badaniem nie pij alkoholuna 2 − 3 h przed badaniem nie jedz żadnego ciężkiego i obfitego posiłku. Możesz 3 h przed zjeść jedynie lekką przekąskęodpocznij przed badaniem, nie wykonuj tuż przed żadnego intensywnego wysiłkuubierz luźne ubranie pozwalające na swobodne ruchy oddechowejeśli przyjmujesz wziewne leki rozkurczające oskrzela, uprzedź o tym swojego lekarza − on zaleci Ci, czy przed badaniem możesz zażyć swoją codzienną dawkę leku Co jest najważniejsze? Nie bój się badania! W spirometrii dużo zależy od samego pacjenta, dlatego przyjdź na badanie zrelaksowany, nie masz się przecież czym stresować. Po badaniu lekarz zinterpretuje dla Ciebie wynik i na pewno odpowie na wszystkie Twoje pytania. Powodzenia! Podstawowe definicje. Zanim pójdziemy dalej, przyda się rozjaśnić kilka kluczowych pojęć. Elektroterapia to metoda leczenia, która wykorzystuje prądy elektryczne o różnej częstotliwości i sile, by stymulować organizm do samonaprawy, zmniejszać ból lub poprawiać funkcje poszczególnych narządów. KategorieSpirometria – ważne informacjeMonika Rydlewska - 07:58, 5 lipca 2021 Ważne, by przed badaniem pacjent dowiedział się od personelu, na czym polega badanie/ fot. Freepik W uproszczeniu spirometria jest badaniem służącym określeniu pojemności życiowej płuc. Pozwala zdiagnozować przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP). Spirometria wymaga współpracy pacjenta z personelem. Sprawdźcie , dlaczego to takie ważne. Przede wszystkim warto podkreślić, że spirometria nie boli. Badanie nie jest też inwazyjne. Nie narusza ciągłości tkanek. O jego powodzeniu w pewnej mierze decyduje dobra współpraca między badanym a personelem. Badanie – współpraca jest kluczowa By badanie było miarodajne i wykonane prawidłowo, pacjent powinien w odpowiednich momentach wykonywać polecenia personelu, który je przeprowadza. Na ogół nie ma z tym problemu. Czasami przeprowadzający korzystają z dość obrazowych porównań. Proszą pacjenta np. o nabranie takiej ilości powietrza, która pozwoli zdmuchnąć świeczki, nadmuchać balon itp. Mimo szczerych chęci, zdarza się jednak, że pierwsze badanie nie jest satysfakcjonujące. Nic straconego. Dozwolone jest nawet osiem prób. Warto jednak pamiętać, że badanemu z każdą kolejną trudniej będzie wykonać polecenia. Jest bowiem coraz bardziej zmęczony. – Są chorzy, którzy się wzbraniają przed badaniem, dlatego ważne jest, żeby osoba je przeprowadzająca była cierpliwa oraz by jasno i precyzyjnie wytłumaczyła konieczność, przebieg i cel tego badania. Jeśli osoba odpowiedzialna za wykonanie spirometrii straci cierpliwość i będzie niemiła dla chorego, to pacjent zareaguje na tę atmosferę i nie będzie chciał współpracować, będzie stawiał opór – mówi o swoich doświadczeniach w wywiadzie dla Medycyny Praktycznej Izabela Obrycka, zastępczyni pielęgniarki koordynującej na Oddziale Chorób Płuc i Chemioterapii Szpitala Powiatowego w Chrzanowie. To nie krzyk, to doping! W jaki sposób zachęcić pacjenta do współpracy? Czasami zza drzwi gabinetu, w którym przeprowadza się badanie spirometryczne mogą dobiegać niepokojące krzyki. – Często pacjenci, którzy na korytarzu oczekują na badanie myślą, że pielęgniarka zwyczajnie na pacjenta krzyczy, a ona po prostu wykonuje swoją pracę – tłumaczy Izabela Obrycka. Sposobów zdopingowania pacjenta do prawidłowego nabierania powietrza i jego wydychania jest więcej. Doświadczony personel wypracowuje własne metody na sprawne przeprowadzenie spirometrii. Omdlenia – czy są możliwe? Owszem, natomiast są to bardzo rzadkie przypadki. Po zakończonym badaniu warto posiedzieć jeszcze chwilkę, wyrównać oddech. Ponadto przeprowadzający badanie personel podczas spirometrii reaguje na wszelkie niepokojące sygnały. W przypadku badania wykonywanego u osób mniej sprawnych, schorowanych, z niepełnosprawnościami, poruszających się na wózkach itp. dodatkowo zabezpiecza się ich przed upadkiem. Przeciwwskazania do wykonania spirometrii Choć badanie jest bezbolesne, istnieją pewne okoliczności, które stanowią przeciwwskazanie do jego wykonania: niedawny zawał serca, udar mózgu, stan po operacji zaćmy czy jakiejkolwiek innej operacji oczu, tętniaka niedawna punkcja jamy opłucnej choroby zakaźne. – Czasem zdarza się, że lekarz zlecający badanie zapomni, że pacjent jest po inwazyjnym zabiegu, który stanowi przeciwwskazanie do spirometrii – uczula Izabela Obrycka. Wówczas to pacjent przed badaniem powinien zasygnalizować personelowi, że go Terapię można stosować nie tylko w warunkach szpitalnych, lecz także w domu. Wskazania do leczenia tlenem to niewydolność oddechowa, mukowiscydoza, niektóre nowotwory i niewydolność serca. Leczenie tlenem stosuje się przede wszystkim w przypadku ostrej i przewlekłej niewydolności oddechowej, w sytuacji, gdy saturacja spada poniżej 94%. Spirometria należy do jednych z podstawowych badań, które są zlecane przez pulmonologów i wykorzystywana jest ona w diagnostyce i monitorowaniu przebiegu takich schorzeń, jak np. astma czy przewlekła obturacyjna choroba płuc. Jak jednak przebiega spirometria i jak się do niej przygotować? Kiedy spirometrii nie wolno wykonywać i – co zapewne może interesować wielu rodziców – czy spirometrię można w ogóle wykonywać u dzieci? Spirometria należy do badań czynnościowych układu oddechowego. Polega na nabieraniu i wydmuchiwaniu powietrza przez plastikowy ustnik. Wbrew pozorom, nie jest to takie proste, ponieważ pacjent musi głęboko nabierać powietrza, a później jak najdłużej je wydmuchiwać. To dlatego po wyjściu z pracowni może być cały czerwony na twarzy czy nawet… zmęczony. Spirometria: na czym polega to badanie? Spirometrię wykonuje się przy użyciu specjalnego urządzenia – spirometru. Podczas badania pacjent powinien wygodnie siedzieć, konieczne jest zachowanie przy tym prostej sylwetki – osoba nadzorująca wykonywanie spirometrii zdecydowanie nie pozwoli badanemu na garbienie się. Kiedy pacjent przyjmie już odpowiednią pozycję ciała, nadchodzi kolejny etap przygotowań do spirometrii – aparat do wykonania badania wyposażony jest w ustnik, który należy dokładnie objąć ustami. Gdy pacjent dokona już wszelkich niezbędnych czynności, nadchodzi pora na pewien (dla niektórych osób znaczny) wysiłek… Zobacz także: Zapalenie oskrzeli: objawy zapalenia oskrzeli Podczas spirometrii pacjent proszony jest o nabieranie powietrza oraz jego wydychanie. Nie są to jednak zwykłe wdechy i wydechy, takie jak podczas spokojnego oddychania – pacjent musi włożyć pewien wysiłek w badanie spirometryczne. Oczekujący pod pracownią spirometryczną pacjenci mogą być zdziwieni, słysząc zza zamkniętych drzwi okrzyki „i mocno” czy „nabieramy…. i teraz wydychamy”. Motywowanie badanego jest jednak tak naprawdę bardzo istotne, bo tylko wtedy, kiedy pacjent rzeczywiście wykonuje maksymalne wdechy i wydechy, możliwe jest uzyskanie miarodajnego wyniku spirometrii. Czasami pacjentowi może się wydawać, że nie jest on już w stanie wydusić z siebie choćby krztyny więcej powietrza – powinien on jednak tak długo utrzymywać wdech czy wydech, aż osoba nadzorująca badanie oznajmi, iż można zakończyć którąś z tych czynności. Dmuchaj, wydmuchuj… Ile czasu zajmuje spirometria? Kryteria poprawnie wykonanej spirometrii są dość jasne – aby wynik badania można było uznać za miarodajny, konieczne jest uzyskanie trzech spełniających wymagania prób. Nie zawsze pacjentowi udaje się we właściwy sposób spełniać prośby badającego – dotyczy to szczególnie pierwszej podczas badania spirometrycznego próby. Czasami więc wykonuje się kilka prób, ze względu jednak to, że spirometria jest po prostu związana z pewnym wysiłkiem, pacjentowi nie nakazuje się powtarzania tychże prób w nieskończoność. Mijałoby się to tak naprawdę z celem – zmęczony pacjent i tak nie dałby rady powtarzać wymuszonych czynności oddechowych, w związku czym zwykle nie prosi się pacjenta o wykonanie więcej niż 8 prób spirometrycznych. Ogólnie czas trwania badania spirometrycznego nie przekracza kilku-kilkunastu minut. Spirometria: wersja badania z podaniem pacjentowi leku W przypadku podstawowego badania spirometrycznego pacjent po prostu siada w wyznaczonym miejscu i wykonuje maksymalne wdechy oraz wydechy powietrza. Czasami jednak badanie przebiega inaczej i wtedy określa się je jako spirometrię z próbą odwracalności obturacji (spirometrię z próbą rozkurczową). W takim przypadku najpierw wykonuje się podstawową spirometrię, a potem podaje się badanemu lek rozszerzający oskrzela (zwykle jest to krótko działający środek z grupy beta-mimetyków) i ponownie wykonuje badanie spirometryczne. Badanie to jest szczególne przydatne w diagnostyce astmy – u chorych na tę jednostkę typowo zauważa się bowiem poprawę czynności płuc po podaniu im wyżej wspomnianego leku. Czytaj także: Czy astma oskrzelowa w ciąży jest niebezpieczna dla dziecka? Przygotowanie do spirometrii – co zrobić, aby uzyskać wiarygodny wynik badania spirometrycznego? Aby czynione przez pacjenta wysiłki rzeczywiście doprowadziły do uzyskania miarodajnego wyniku spirometrii, konieczne jest odpowiednie przygotowanie się pacjenta do tego badania. Osobom, które mają mieć wykonane badanie spirometryczne, zalecane jest: powstrzymanie się od palenia papierosów oraz picia alkoholu (tego typu używek nie powinno się stosować przynajmniej na 4 godziny przed badaniem, najkorzystniej jednak byłoby, gdyby pacjent zachował od nich abstynencję przez dobę przed spirometrią), przybycie na badanie w wygodnych, luźnych ubraniach (krępująca ruchy odzież mogłaby doprowadzić do zafałszowania wyniku spirometrii), niespożywanie obfitego posiłku (na około 2 godziny przed spirometrią), unikanie znacznego wysiłku fizycznego bezpośrednio przed badaniem. Jeżeli u pacjenta wykonywana miałaby być wykonywana spirometria z próbą rozkurczową, to wtedy przed badaniem konieczne może być czasowe odstawienie leków o działaniu rozszerzającym oskrzela. Z tego względu lekarza, który kieruje na spirometrię, pacjent powinien poinformować o wszelkich zażywanych przez siebie lekach – specjalista będzie w stanie powiedzieć pacjentowi, czy rzeczywiście będzie istniała potrzeba zaprzestania stosowania jakichś preparatów przed badaniem spirometrycznym. Spirometria: wyniki. Jak analizowane jest badanie spirometryczne? Wynik badania spirometrycznego przedstawiany jest w postaci krzywej oraz szeregu różnych liczb. Uzyskiwany wykres określany bywa jako krzywa przepływ-objętość: powstaje ona wtedy, kiedy na osi pionowej zaznaczane są zmierzone przepływy powietrza przez drogi oddechowe, a na osi poziomej objętości powietrza podczas wdechu oraz wydechu. Na wyniku spirometrii widnieje również wiele różnych parametrów liczbowych. W badaniu tym wyznaczanych jest bowiem stosunkowo dużo wskaźników, dzięki którym można wnioskować o czynności płuc badanego. Jednymi z tych parametrów są: FEV1 (natężona objętość wydechowa pierwszosekundowa, określa ona objętość powietrza, jaką pacjent wydycha podczas pierwszej sekundy wydechu), FVC (natężona pojemność życiowa, która jest miarą maksymalnej ilości powietrza, która może się wydostać z płuc podczas maksymalnego wydechu), PEF (szczytowy przepływ wydechowy, czyli największy przepływ powietrza, jaki jest obserwowany podczas wydechu). W wyniku spirometrii można również zauważyć wartość ilorazu FEV1/FVC. Parametr ten określany jest jako wskaźnik Tiffeneau i jego obniżenie (wartość mniejsza od 0,7) pozwala stwierdzić u pacjenta obturację dróg oddechowych (czyli występowanie ich zwężenia). Spirometria: normy Oceniając badanie spirometryczne, lekarze zwracają uwagę na obecną w nim krzywą przepływ-objętość – w prawidłowych warunkach krzywa ta ma charakterystyczny kształt, które może ulegać zmianom w przebiegu różnych stanów chorobowych. Jeżeli zaś chodzi o wymienione wyżej wskaźniki, które są wyznaczane w spirometrii, to ich normy bywają różne – uzależnione są one od płci, rasy oraz wzrostu danego pacjenta. Zazwyczaj na wyniku spirometrii widnieje % wn (odsetek wartości należnej dla danego chorego) – zwykle za prawidłowe uznaje się wyniki powyżej 80 procent wartości należnej. Wskazania do wykonania spirometrii Badanie spirometryczne jest wskazane przede wszystkim u tych pacjentów, u których istnieje podejrzenie istnienia zwężeń w drogach oddechowych. Głównymi jednostkami, w których diagnostyce i monitorowaniu wykorzystywana jest właśnie spirometria, są astma oraz przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Spirometria jest badaniem niezwykle przydatnym, aczkolwiek czasami – w celu uzyskania pełnej oceny stanu układu oddechowego pacjenta – uzupełniana jest ona o inne badanie, którym jest bodypletyzmografia. Przeciwwskazania do spirometrii Ogólnie spirometria jest badaniem bezpiecznym, jednakże istnieją do niej pewne przeciwwskazania. Badania spirometrycznego nie można wykonywać u pacjentów, u których wzrost ciśnienia tętniczego krwi lub wzrost ciśnienia panującego w klatce piersiowej mogłyby doprowadzić do jakichś zagrożeń. Jako główne przeciwwskazania do wykonania spirometrii wymieniane są: świeży zawał serca, niedawno przebyty udar mózgu, przebycie w ostatnim czasie zabiegu neurochirurgicznego, odma opłucnowa, krwioplucie, niekontrolowane nadciśnienie tętnicze, tętniaki (np. naczyń mózgowych), przebycie w niedalekiej przeszłości jakiegoś zabiegu okulistycznego, doświadczenie odwarstwienia siatkówki w przeszłości. Spirometria a wiek: ile lat musi mieć dziecko, aby można było wykonać u niego spirometrię? Nie u wszystkich małych pacjentów wykonywana jest spirometria. Ogólnie przyjęte jest, że badanie spirometryczne można przeprowadzać u dzieci powyżej 6. roku życia. Istnienie takiego kryterium wiekowego uzasadniane jest tym, że młodsze dziecko może mieć trudności z opanowaniem właściwej techniki wykonywania badania spirometrycznego (mogą one chociażby nie być w stanie odpowiednio zacisnąć ust na ustniku spirometru), przez co wynik takiej spirometrii zasadniczo nie byłby w żadnym stopniu miarodajny.
wprowadzenie na terenie całego kraju jednakowych zasad postępowania diagnostycznego Badanie przesiewowe w profilaktyce raka piersi: Badaniem przesiewowym w profilaktyce raka piersi jest mammografia. Mammografia jest badaniem radiologicznym, które polega na wykonaniu serii zdjęd gruczołu przy użyciu promieni rentgenowskich.
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 3 minuty Jak wyglądają normy dla spirometrii? Kiedy wynik spirometrii jest alarmujący? Jaki wynik świadczy o chorobie? Co powinna zaniepokoić w wyniku spirometrii? Czy nieprawidłowy wynik badania może świadczyć o początkach astmy lub problemów z płucami? Na pytanie odpowiada lek. Anna Mitschke. Koldunova_Anna / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Ile wynoszą normy spirometrii? Lekarz wyjaśnia, ile wynoszą normy spirometrii i co powinno wzbudzić niepokój Ile wynoszą normy spirometrii? Witam, kilka dni temu wykonywałam spirometrię i trochę martwią mnie jej wyniki, a wizytę u swojego lekarza mam za kilka dni. Dlatego chciałabym wcześniej dowiedzieć się, jakie są normy spirometrii i kiedy wynik powinien być alarmujący? Jakie normy spiromietrii świadczą o chorobie? Mam 61 lat i od jakiegoś czasu mam problemy z dusznością. Lekarz wykluczył przyczyny związane z sercem i zalecono mi właśnie spirometrię. Jestem raczej szczupłą osobą, nigdy też nie miałam większych problemów ze zdrowiem, a duszności zaczęły się u mnie pojawiać kilka miesięcy temu. Nie palę też papierosów, a wiem że to może wpływać na wynik spirometrii. Obawiam się jednak, że może to być początek jakichś problemów z płucami lub astmy, ponieważ moja mama i siostra mają od dłuższego czasu takie dolegliwości. Byłabym wdzięczna za informację, jakie są normy spirometrii w moim wieku i od jakich wyników powinnam poważniej martwić się o swoje zdrowie. Z góry dziękuję za pomoc i wyjaśnienie moich wątpliwości. Lekarz wyjaśnia, ile wynoszą normy spirometrii i co powinno wzbudzić niepokój Badanie spirometryczne pozwala na ocenę czynności płuc. Podczas badania pacjent ma zaciśnięty nos i oddycha przez ustnik głowicy spirometru. Wyróżniamy spirometrię podstawową oraz spirometrię po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela (po tzw. próbie rozkurczowej). Badanie może być wykonane z wielu wskazań. Przede wszystkim spirometria wykonywana jest u osób z objawami chorobowymi z układu oddechowego, ale także u osób narażonych na czynniki ryzyka tych chorób poprzez np. palenie tytoniu, czy narażenie na szkodliwe substancje w miejscu pracy. Badanie pozwala na rozpoznanie choroby, ocenę stopnia upośledzenia funkcji oddechowych, monitorowanie przebiegu choroby a także ocenę skuteczności leczenia. Interpretując wynik spirometrii podstawowe znaczenie mają wartości FVC - natężona pojemność życiowa, FEV1 - natężona pierwszosekundowa objętość wydechowa, FEV1/FVC - tzw. wskaźnik Tiffaneau. Obturację (ograniczenie przepływu powietrza przez drogi oddechowe) rozpoznaje się na podstawie zmniejszenia wskaźnika Tiffaneau poniżej dolnej granicy normy w populacji referencyjnej. Za dolną granicę normy przyjmuje się wartość odpowiadającą 5 centylowi. Stopień nasilenia zaburzeń wentylacji oceniamy w oparciu o wartość FEV1 - natężonej pierwszosekundowej objętości wydechowej. W przypadku wartości VC - pojemności życiowej, FVC - natężonej pojemności życiowej poniżej dolnej granicy normy, przy braku cech obturacji, może wskazywać na restrykcję objętościową. Spirometrię po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela stosujemy w celu oceny odwracalności obturacji. Za dodatnią próbę uznaje się, jeżeli wartości FEV1 lub FVC zwiększy się o >200ml i o >=12% wartości należnej. Mimo wszystko zalecam wstrzymanie się z interpretacją tak specjalistycznego badania, jakim jest spirometria na własną rękę i skonsultowanie wyniku z lekarzem. Każde badanie należy rozpatrywać indywidualnie wraz z całościowym obrazem klinicznym prezentowanym przez pacjenta. Istotne są dodatkowe informacje z wywiadu, zbadanie pacjenta, zapoznanie się z jego obciążeniami. - Lek. Anna Mitschke Redakcja poleca: Co jest przyczyną niedokrwistości mikrocytarnej i jak ją leczyć? Jak leczyć zieloną biegunkę? Kiedy warto leczyć zmarszczkę nakątną? Przez długi czas nie mogłeś znaleźć przyczyny swoich dolegliwości lub wciąż jej szukasz? Chcesz nam opowiedzieć swoją historię lub zwrócić uwagę na powszechny problem zdrowotny? Napisz na adres listy@ #RazemMożemyWięcej Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. spirometria inhalacja astma płuca duszność Spirometria - przebieg, wskazania, przygotowanie [WYJAŚNIAMY] Spirometria jest badaniem pozwalającym sprawdzić objętość płuc i wykryć ewentualne zmiany patologiczne. Dzięki temu badaniu można wcześnie zdiagnozować poważne... Marlena Kostyńska Eksperci: spirometria może ocalić życie setek tysięcy ludzi w Polsce Badanie spirometryczne, które pozawala ocenić czynność płuc, może ocalić życie setek tysięcy osób cierpiących na poważną chorobę układu oddechowego, jaką jest... Eksperci: spirometria to jedno z najważniejszych badań Spirometria jest tak ważnym badaniem, jak pomiar ciśnienia tętniczego czy glukozy we krwi. Pozwala wcześnie zdiagnozować schorzenie będące jednym z czołowych... Nebulizator - rodzaje, wskazania, korzystanie. Jaki nebulizator wybrać? Nebulizator to urządzenie medyczne, które osoby z astmą lub inną chorobą układu oddechowego mogą wykorzystać do bezpośredniego i szybkiego podawania leków do... Adrian Jurewicz Jak wybrać właściwy inhalator? Charakterystyka, rodzaje, wady i zalety inhalacji Inhalacja to metoda leczenia chorób układu oddechowego, która jest znana i stosowana od tysięcy lat. Jednak dopiero w ostatnich latach inhalacja stała się... Monika Wasilonek Flixotide - wskazania, dawkowanie, środki ostrożności, działania niepożądane. Aerozol na astmę, jego cena i stosowanie Flixotide to preparat przeznaczony do terapii astmy oskrzelowej oraz przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Astma oskrzelowa i choroby dolnych dróg oddechowych są... Kaszel alergiczny - przyczyny, kuracja Kaszel jest reakcją obronną naszego organizmu na ciała obce. Jest to typowa reakcja układu immunologicznego. Jednak w sytuacji, kiedy kaszel utrzymuje się przez... Nebu-dose - działanie, wskazania, środki ostrożności, sposób użycia Nebu-dose Hipertonic to roztwór hipertoniczny chlorku sodu. Przeznaczony do inhalacji, wspomaga proces samooczyszczania się górnych oraz dolnych dróg oddechowych.... Inhalator dla dziecka - rodzaje, zalety. Jak wybrać inhalator dla dzieci? Gdy w domu pojawia się dziecko, zwykle kilka czy kilkanaście miesięcy później musi pojawić się inhalator. Urządzenie to służy do leczenia wziewnego. Dzięki niemu... Zbadaj swoje płuca. Bezpłatne badania spirometryczne w całej Polsce Kaszlesz? Łapią cię duszności nawet przy najprostszym wysiłku? Koniecznie sprawdź pojemność swoich płuc. Bezpłatne badania spirometryczne można wykonać od 25 do... Agnieszka Pochrzęst-Motyczyńska | PAP

Na czym polega spirometria? To badanie bezbolesne i nieinwazyjne, trwa ok. 10 minut. Polega na wydmuchiwaniu powietrza z płuc w ustnik aparatu (spirometru). Trzeba nabrać go dużo i intensywnie, a potem długo wypuszczać. Powinno to trwać ok. 6 sekund. Na podstawie wieku, płci i wzrostu danej osoby wyliczana jest norma.

Spirometria jest to badanie służące do pomiaru objętości powietrza wydychanego z płuc a także natężenia jego przepływu podczas wdechu i wydechu, pozwalające na ocenę wentylacji płuc u osób z dusznością, świszczącym oddechem, sapaniem, przewlekłym duszącym kaszlem czy bólem w klatce piersiowej. Spis treści: Spirometria - badanie pojemności płuc Badane parametry Jak przygotować się do badania? rozwiń Spirometria - badanie pojemności płuc Badanie to wykonuje się również w monitorowaniu skuteczności leczenia astmy i w obserwacji przebiegu chorób nerwowo-mięśniowych, w orzecznictwie sportowym i medycyny pracy oraz w epidemiologii. Spirometria zazwyczaj wykonywana jest w warunkach statycznych (spokojnego oddychania) i dynamicznych – natężonego oddychania, przy głębokich wdechach i wydechach, co pozwala na ocenę stanu dróg oddechowych u pacjenta. Badane parametry FEV1 (natężona pierwszosekundowa objętość wydechowa) Jest to objętość powietrza, którą wydmuchuje się z płuc podczas pierwszej sekundy natężonego wydechu. Zależy ona od wielkości płuc (tzw. pojemności życiowej - VC) oraz od drożności dróg oddechowych. Zwężenie oskrzeli u chorego z napadem astmy albo z astmą słabo kontrolowaną ogranicza przepływ powietrza w czasie wydechu i powoduje zmniejszenie FEV1. FVC (natężona pojemność życiowa) Ilość powietrza wydmuchiwana, począwszy od najgłębszego wdechu aż do maksymalnego wydechu. Zależy ona od wielkości płuc, a także (podobnie jak FEV1) od wysiłku włożonego w badanie. FEV1 i FVC to wskaźniki objętościowe (wynik podaje się w litrach). FEV1/FVC (tzw. test Tiffeneau) Pozwala ocenić, czy zaburzenia obserwowane w spirometrii są wynikiem zwężenia oskrzeli (wynik jest niski) czy też zaburzenia są wynikiem zmniejszenia objętości płuc (wynik jest prawidłowy lub zwiększony). W celu potwierdzenia wyniku testu trzeba wykonać tzw. pletyzmografię. MEF i FEF (wskaźniki, które pozwalają na ocenę przepływu powietrza w drobnych oskrzelach)MEF i FEF to wskaźniki przepływowe (wynik jest podawany w litrach na sekundę). Zmniejszenie wartości MEF bez zmiany pozostałych wskaźników spirometrycznych u pacjentów, u których pozostałe parametry czynności płuc są prawidłowe, nie zawsze świadczy o chorobie i może także występować u osób zdrowych. PEF (szczytowy przepływ wydechowy)To największy przepływ, jaki da się uzyskać, wydmuchując powietrze z płuc. Do samodzielnego pomiaru PEF można używać pikflometru – prostego urządzenia służącego pacjentom do samokontroli astmy. Jak przygotować się do badania? Spirometria wymaga od pacjenta określonego wysiłku, a także szczegółowego wykonywania poleceń. Badany powinien mieć na sobie luźne ubranie niekrępujące ruchów. Test nie może być wykonywany tuż po wysiłku fizycznym. Przed badaniem nie należy również spożywać alkoholu czy obfitych posiłków oraz palić papierosów. Jeśli spirometrię wykonuje się po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela, przed badaniem konieczne jest odstawienie niektórych leków przeciwastmatycznych. Podczas ustalania terminu badania rejestratorka powinna poinformować pacjenta o konieczności odstawienia leków rozkurczających oskrzela przed badaniem. Kto powinien poddać się spirometrii? Spirometrię powinien robić raz na dwa lata każdy palacz papierosów powyżej 40. roku życia, niezależnie od tego, czy ma objawy choroby. Badanie zaleca się też osobom, które mają kaszel, duszność, łatwo się męczą, niezależnie od tego, czy są palaczami, czy nie. Takie objawy mogą wskazywać np. na nadciśnienie płucne, które diagnozuje się w oparciu o spirometrię. Badania nie powinny wykonywać osoby, u których rozpoznano tętniaka aorty albo tętniaka mózgu, pacjenci po przebytej niedawno operacji okulistycznej lub przebytym odwarstwieniu siatkówki oraz osoby mające dolegliwości bólowe po operacji w zakresie jamy brzusznej lub klatki piersiowej, utrudniające pełny wdech i wydech w czasie badania. Interpretacja wyników Przed rozpoczęciem badania trzeba podać wiek, płeć, wzrost, ewentualnie wagę. Dane te wprowadza się do komputera, do którego jest podłączony spirometr. Pacjent siedzi lub stoi swobodnie, w pozycji wyprostowanej. W ustach trzyma jednorazowy plastikowy ustnik, który ściśle obejmuje ustami. Na nosie jest umieszczony klips, który uniemożliwia oddychanie. Ustnik jest połączony giętkim przewodem z urządzeniem. Pacjent najpierw robi kilka wolnych i spokojnych oddechów, następnie powoli bierze bardzo głęboki wdech, a następnie jak najdłużej i najmocniej wydmuchuje powietrze do momentu, w którym osoba przeprowadzająca test powie żeby przestać. Na wydruku przedstawiającym wynik badania spirometrycznego oprócz graficznego obrazu pracy płuc oznaczone są parametry: wynik pacjenta i procent wartości należnej, dzięki czemu także pacjenci nie mają problemów z odczytaniem wyników badania.
jY3CVV. 297 440 52 222 444 430 69 24 375

na czym polega spirometria i kiedy jest stosowana